Dziś na sam wieczór mam ochotę narobić Wam "smaka". Dawno na moim blogu nie było żadnej recenzji lokalu.

Dziś powracam z opinią na temat Pierogarni na oś. Piast. - mały lokal, który już od samego wejścia jest przepełniony zapachem, oraz smakiem.

Kuchnia typowa, jak u mamy - do wyboru różne rodzaje pierogów i krokietów. Ja postawiłem na zestaw "mix". Czyli ruskie, mięsne, szpinakowe, czy standardowe z kapustą i... pieczarką! - specjalnie dla Was rozebrałem zestaw na czynniki pierwsze, tak, abyście mogli przyjrzeć się każdemu z produktów z osobna.

Pierogi ruskie - czyli absolutnie mój faworyt. Farsz jest delikatnie zmielony, smak dodatków nie jest natarczywy. Jeśli chodzi o ciasto, to zauważalna jest całkowita poprawa. - Miękkie, elastyczne - w smaku neutralne, czyli takie jakie powinno być.
Osoby na kuchni ewidentnie przykładają uwagę do niepowtarzalnego smaku. Ja osobiście do pierogów ruskich preferuję tylko i wyłącznie odrobinę masła. W ofercie są również pierogi ruskie z boczkiem - kapitalne!

Pierogi z kapustą i pieczarką - dawno nie jadłem tak smakowitych pierogów. Farsz idealnie doprawiony, lekko pikantny. To właśnie ta pikanteria podbija cały smak czyniąc je wyjątkowymi.
Kolejnym ich atutem jest to, że kapusta nie jest wymoczona w wodzie. Jej smak nadal pozostaje kwaśny, absolutnie nie czyniąc z niej mdłej kapuchy.

Pierogi z gyrosem - czyli nowość w pierogowym menu - takich jeszcze nigdy przedtem nie jadłem. Dlatego postanowiłem zamówić je do recenzji.
Cieszy mnie absolutnie poszanowanie produktu. Jest to gyros drobiowy, na szczęście w kawałkach, a nie zmielony. Uważam, że zmielenie tego farszu byłoby pogwałceniem jakichkolwiek norm. Raczej nie ma nic przyjemnego w jedzeniu gyrosowej papki, a niestety w innym lokalu spotkałem się już z takim przypadkiem. Jeśli gyros, to tylko w kawałkach! - ten z pierogarni jest po prostu pyszny, dodatkowo można do zestawu dobrać sobie sos czosnkowy - to dopiero zaskakujące połączenie, choć zdecydowanie nie na romantyczną kolację! ;)

Pierogi ze szpinakiem to mój kolejny ulubieniec. Farsz jest doprawiony idealnie, dlatego rada dla kuchni: nic w nim nie zmieniajcie! - taka porcja w pierogu jest wręcz idealna.
Całe szczęście szpinak jest dobrze zmielony i doprawiony. Ser feta w środku tylko podkreśla smak - nadając mu całkowitego wykończenia. Te pierogi i ruskie mógłbym zamawiać bez końca. Dobra robota! :-)

Pierogi z mięsem i pieczarką - długo nie mogłem się przekonać do mięsnego nadzienia. Dopiero te pierogi pozwoliły mi polubić takie połączenie.
Całość wbrew pozorom jest bardzo soczysta i świeża w smaku. Ten lokal pokazuje, że można zaszaleć i pobawić się smakami. Podoba mi się ich nieszablonowe podejście do tematu.

Krokiety... Na ich temat nie chcę rozwodzić się, aż nazbyt - z kapustą i pieczarką - farsz ten sam co w pierogu - czyli smakowite. Natomiast z nadzieniem szpinakowym zostały wzbogacone jeszcze o ser żółty, co nadało im wyjątkowości.

Mam nadzieję, że nie czytaliście tego postu na pusty żołądek! - smakowite zakończenie dnia :)

Ho, Ho, Ho!

Jesień... Ostro zakręcony okres - karuzela, która kręci się szybko - łatwo można z niej spaść.

Mój umysł zawsze jest najbardziej płodny właśnie w tym okresie. Możliwe, że niższe temperatury nie pozwalają moim stykom się przegrzewać.
- Obiecałem być obecnym w każdy Wtorek - tak, wiem - dałem ciała. To, że dużo się dzieje również powtarzam już wielokrotnie. Tylko tym razem spadnie kilka bomb, które mogą wszystko, ale to wszystko zmienić.

Po pierwsze: Patrycja wróciła na swoje dawne stanowisko, znowu będzie mi pomagać. Akurat co do jej możliwości to mam stuprocentowy kredyt zaufania. Już raz pokazała na co ją stać, później czas rozdzielił nasze drogi, aby po roku móc znowu je połączyć. To co szykuje może być warte grzechu, a nawet dwóch! :)

Tylko muszę ruszyć swój ociężały tyłek do roboty! - YouTuby też trochę zaniedbałem. Dużo się uczę do szkoły. Czasami muszę wybierać pomiędzy nagraniami, a materiałami do nauki.
Jedno jest pewne #Denaturat zmierza ku końcowi - 15 Listopada - ostatni odcinek serii. Tylko 5 odcinków, wiem, że to mało. Dlatego jeszcze w listopadzie pojawi się nowy program. Poświęcam mu obecnie sporo czasu. Chcę, aby wszystko było idealnie przygotowane.


Zima coraz bliżej, ale te dni są wyjątkowo ciepłe :)

Niedługo pierwszy Listopada. Przyjdzie mi się zmierzyć z czymś wielkim. Pierwszy raz. Mam mieszane uczucia, boje się swojej reakcji. Lubię i nie lubię tego dnia. Tylko, że jest to też dzień cudów - takich jak rok temu. Chcę wierzyć, że tym razem to się uda, że dam radę to zrobić.











Słyszeliście już nową piosenkę Adele? - jest genialna! - płynie przez nią prawda, ból, zrozumienie. 

Ostatnio dzieje się u mnie całkiem sporo - stąd moja duża nieobecność na blogu. Regularność postów też wymaga wiele do życzenia.

Może zatem zacznę wszystko od początku:

Po ponad roku rzuciłem swoją szkołę - kierunek zamiast sprawiać mi radość zaczął po prostu mnie męczyć. Zaraz po maturze nie wiedziałem co mam ze sobą zrobić, ani jaki wariant wybrać - tajemnicą nie jest, że Bezpieczeństwo i Higienę pracy wybrałem z przypadku. Szło mi całkiem nieźle, choć nie potrafiłem się w tym odnaleźć. Dopiero po roku doszedłem do wniosku, że praca, która nie będzie sprawiać mi przyjemności nigdy nie pozwoli mi się zrealizować. Ludzie - ta kwestia też jest sporna - trafiłem na całkiem przyjemną grupę, choć trafiło się też parę wampirów energetycznych. Dużo o tych ludziach nie zamierzam się rozwodzić - aczkolwiek dysfunkcja umysłowa niektórych podcięła by skrzydła nawet najlepszym. Tak o to stanąłem przed jednym z najlepszych wyborów: rzuciłem ten kierunek i żyje mi się lepiej. Bez fałszywych koleżanek, bez obawy o swoje rzeczy, bez poczucia zagrożenia. Nigdy bym się nie spodziewał, że w szkole gdzie uczą się potencjalnie dorośli ludzie - trafię do krainy patologi, matactw i złodziejstwa. Może generalizuję - aczkolwiek nigdy więcej szkół państwowych!

W taki sposób trafiłem do prywatnej szkoły medycznej. Medycyna - to było moje odwieczne marzenie, choć wydawałoby się, że nigdy nie zostanie zrealizowane. Lekarzem nie będę, akurat mój stan zdrowia to wyklucza. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, abym zasilił szeregi personelu medycznego. Markowe ciuchy warto porzucić na rzecz zwykłego, białego kitla. Niesamowicie mnie interesuje każdy wykład, chłonę go niczym gąbka. Sam z siebie zapisałem się nawet na prywatne lekcje pielęgniarstwa - tylko po to, aby zdobyć wiedzę, która może w przyszłości uratuje niejedno ludzkie życie. Pielęgniarzem też nie będę, do tego jest potrzebna niezwykła sprawność motoryczna, czego u mnie brak. Postanowiłem zostać pracownikiem Pogotowia Ratunkowego - oczywiście praca na SOR'ze - będę przyjmować pacjentów, klasyfikować ich i czuwać nad stanem ich zdrowia. To jest to co naprawdę mnie kręci!


Zmiany - tutaj najwięcej poświęciłem swojego czasu. Oprócz tego, że staram się być dobrym człowiekiem - stawiam też bardziej na swój wygląd. Zabrzmi to przesadnie narcystycznie, ale z szarej myszki powoli przeradzam się w luksusowego szczura. Dużo inwestuję w swój wygląd zewnętrzny - koniec z infantylnością, koniec z przypadkami. To mój czas, tylko teraz mogę przebudować swoje życie i z wiejskiej chaty zrobić mały wersal. Zaskoczę niektórych w niedługim czasie jeszcze bardziej - tylko wychodzenie z ukrycia zajmuje sporo czasu, a przede wszystkim energii. Buduję swoje życie na podstawie emocji - to one są głównym decydentem moich kroków. Jako osoba impulsywna często błądzę po omacku - pora założyć okulary i skończyć żyć na ślepo. Opinia innych? - to już mnie nie rusza, a przynajmniej już nie tak bardzo. Pamiętam swoje początki na YouTube jak starano się mnie zdeptać i powyrywać piórka ze skrzydeł. To działało, ale krótkoterminowo - szybko odzyskałem pierwotną werwę.


Dlaczego piszę rzadziej? - nie ukrywam, że przerzuciłem się na YouTube - to teraz tam zamieszczam treści. Wreszcie się przełamałem i pokazałem swoją twarz w 100% - może nie jest to jeszcze idealne, ale się staram. Facet kompletnie "beauty" z domieszką rozrywki - tego jeszcze nie było! :)
Potrójnego kopa motywacyjnego dało mi wyróżnienie w konkursie Mediakraft - pomyślałem - "Chłopie to Twoja bajka - idź w to na całość!" - no i poszedłem!

O Was nigdy nie zapomnę! - ustalmy wtorek dniem stałego posta! :)

Zegarek - House

Post pisany "na gorąco" - więc w efekcie końcowym mogę go żałować. Niestety nie mogę przejść obojętnie obok takiego zepsucia i opętania. Laska wybiła się na programie "Top Model" - udawała słodką, aby zdobyć sympatie widzów. Przyszło co do czego i okazała się prawdziwym potworem.

Tak to jest, bogate damulki lubią futra, skórzane buty, portfel z węża. Uczucia? - na co komu?! - odkąd wartości można kupić za pieniądze "damy" przestały się tym przejmować. Pozujesz z lisem, bo wiesz, że będzie o Tobie głośno? - po prostu jesteś dziewczyno chora... Jestem ciekaw, czy nie łamiesz właśnie kodeksu? - nie jest to czasem okrutne znęcanie się nad zwierzęciem w sposób zaplanowany? Trzymasz na rękach bezbronne stworzenie, ufne - jeszcze nie wie, że jest w objęciach zepsutego potwora. Twoja kariera dziewczyno w tym momencie upada, to koniec taniego lansu. Może jeszcze uda Ci się wybić, ale.... w Dubaju!

Na szyi mój ostatnio ulubieniec: wisiorek (opcjonalnie bransoletka) od #Beaded - totalna korona, która dopełnia każdej stylizacji. Noszę go ostatnimi czasy, bardzo, ale to bardzo namiętnie

Zostawiam Wam link do sklepu z #biżu - na hasło "Charlie" - 10% zniżki! #Beaded